Πριν από αρκετά χρόνια, η Jennifer Lycette, MD, διευθύντρια στην Providence Oncology and Hematology Care Clinic στο Oregon, παρατήρησε ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς ζητούσαν να τους αναλάβει ως θεράπων ιατρός. Ο κύριος λόγος: Οι ασθενείς ήθελαν έναν γιατρό να απαντά στα email τους. Έμεινε έκπληκτη όταν έμαθε ότι οι συνάδελφοί της γιατροί – όλοι τους άνδρες – δεν απαντούσαν σχεδόν ποτέ στα email των ασθενών.«Είναι πολύ απασχολημένος», έλεγαν συχνά οι ασθενείς. «Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι ασθενείς έλεγαν ότι κατανοούν τους άνδρες συναδέλφους μου που δεν απαντούσαν στα email τους», έγραψε η Lycette σε ένα κείμενο στην ιατρική ιστοσελίδα του Medscape. «Αλλά ακόμα πιο σημαντικό ήταν αυτό που δεν έλεγαν αλλά υπονοούσαν, ότι δηλαδή εγώ, ως γυναίκα γιατρός, δεν θα ήμουν πολύ απασχολημένη». Όπως και οι άνδρες συνάδελφοί της ογκολόγοι, η Lycette είχε ελάχιστο έως καθόλου χρόνο για να απαντήσει στα email των ασθενών κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, αφιέρωνε χρόνο μετά την εργασία της, συχνά πολύ μετά τα μεσάνυχτα, για να απαντάει στα email των ασθενών.

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες γιατροί λαμβάνουν σημαντικά περισσότερα μηνύματα τόσο από ασθενείς όσο και από το προσωπικό από ό,τι οι άνδρες συνάδελφοί τους. Οι ασθενείς και το προσωπικό αντιλαμβάνονται τις γυναίκες γιατρούς ως πιο “διαθέσιμες” από τους άνδρες γιατρούς, πράγμα που επίσης συχνά σημαίνει ότι απαιτούν περισσότερα από αυτές και ότι έχουν διαφορετικές προσδοκίες σχετικά με την διαθεσιμότητα του γιατρού ανάλογα με το φύλο. Οι ασθενείς- με λίγα λόγια- διστάζουν λιγότερο στο να επικοινωνήσουν με τη γυναίκα γιατρό από ό,τι με τον άνδρα γιατρό.

Η Lycette θυμήθηκε μια επίσκεψη ασθενούς που συνόψιζε τέλεια αυτά τα ευρήματα. Η ασθενής έφτασε με μια μακρά λίστα ερωτήσεων και περίμενε ότι η Lycette θα τις απαντήσει αμέσως. Όταν η Lycette ρώτησε τι είχε συζητηθεί με τον επί χρόνια ογκολόγο της ασθενούς, ο οποίος είχε μόλις συνταξιοδοτηθεί, η γυναίκα απάντησε: «Ω, δεν του είπα ποτέ τίποτα από αυτά, δεν ήθελα να τον ενοχλήσω».